De derde week in Vietnam
Door: Alfons
Blijf op de hoogte en volg Alfons
02 Mei 2014 | Vietnam, Da Nang
Toch mooi dat we dit allemaal nog mee kunnen en mogen maken!
De derde week is een bijzondere week omdat het op 30 april Liberation Day is in Vietnam (39 jaren geleden was de slag bij Saigon, welke geldt als de overwinning van de Vietcong op de Amerikanen en de bevrijding van Zuid-Vietnam). Op 1 mei is het Labour Day. Voor de Vietnamezen dus 2 dagen vrij. Dit gold niet voor ons want hulp blijft altijd nodig. Wel waren wij op vrijdag vrij, wat normaal gesproken toch maar een halve dag is.
Maar het was natuurlijk nog meer een bijzondere week omdat Marian maandag jarig was. En al kon ik er niet zelf bij zijn, facetimen is dan toch wel een uitkomst vergeleken met vroeger!
Het programma voor deze week was als normaal, alhoewel ik dus niet op woensdag naar de universiteit kon. Op Red Cross zijn een aantal kinderen ziek geworden en moesten er een paar min of meer in quarantaine blijven. Het is niet vreemd dat als er een ziek wordt ook anderen vrij snel ziek worden. De hygiene is nu eenmaal niet zo als bij ons.
Op dinsdag Engelse les gegeven aan de staf van AOV, die zelf schilderijen weven en andere spulletjes in hun winkel verkopen. 'S Middags lesgegeven aan Tam, een oudere jongen op SSC die graag Engels wil leren. Volgende keer wil hij dat ik mijn iPad meebreng! Verder wandelen met Grandpa (wordt zo genoemd omdat lopen eerder schuifelen is) en nog een jongen.
Woensdag o.a. weer naar SSC waar ik een van de gehandicapte kinderen een klein banaantje heb gegeven. Dit vergde ongeveer 3 kwartier, want kauwen en slikken is niet voor iedereen even gemakkelijk!
Verder ging die dag de achterband van de auto kapot en hebben Markus en ik de band vervangen. Soms toch wel gemakkelijk als er mannen bij zijn.
Op donderdag zijn we na het vaste programma met z'n allen nog gaan zwemmen in een rivier met een klein watervalletje.
Op vrijdag ben ik met de trein naar Hue gegaan en dat was voor zo'n ongeduldige Nederlander ook weer een ervaring apart.
De trein zou vertrekken om 7 uur 's morgens en je moest er een half uur eerder zijn. Vroeg uit bed dus. Uiteindelijk vertrok de trein om 9 uur en waren we om 13.00 uur op de plaats van bestemming. Zo'n 100 km verder!
Nu is het dus weekend en ga ik Hue en omgeving verkennen.
Voor morgenochtend een fietstocht door de rijstvelden geboekt. We blijven Nederlanders toch?
Met groet, Alfons
De derde week is een bijzondere week omdat het op 30 april Liberation Day is in Vietnam (39 jaren geleden was de slag bij Saigon, welke geldt als de overwinning van de Vietcong op de Amerikanen en de bevrijding van Zuid-Vietnam). Op 1 mei is het Labour Day. Voor de Vietnamezen dus 2 dagen vrij. Dit gold niet voor ons want hulp blijft altijd nodig. Wel waren wij op vrijdag vrij, wat normaal gesproken toch maar een halve dag is.
Maar het was natuurlijk nog meer een bijzondere week omdat Marian maandag jarig was. En al kon ik er niet zelf bij zijn, facetimen is dan toch wel een uitkomst vergeleken met vroeger!
Het programma voor deze week was als normaal, alhoewel ik dus niet op woensdag naar de universiteit kon. Op Red Cross zijn een aantal kinderen ziek geworden en moesten er een paar min of meer in quarantaine blijven. Het is niet vreemd dat als er een ziek wordt ook anderen vrij snel ziek worden. De hygiene is nu eenmaal niet zo als bij ons.
Op dinsdag Engelse les gegeven aan de staf van AOV, die zelf schilderijen weven en andere spulletjes in hun winkel verkopen. 'S Middags lesgegeven aan Tam, een oudere jongen op SSC die graag Engels wil leren. Volgende keer wil hij dat ik mijn iPad meebreng! Verder wandelen met Grandpa (wordt zo genoemd omdat lopen eerder schuifelen is) en nog een jongen.
Woensdag o.a. weer naar SSC waar ik een van de gehandicapte kinderen een klein banaantje heb gegeven. Dit vergde ongeveer 3 kwartier, want kauwen en slikken is niet voor iedereen even gemakkelijk!
Verder ging die dag de achterband van de auto kapot en hebben Markus en ik de band vervangen. Soms toch wel gemakkelijk als er mannen bij zijn.
Op donderdag zijn we na het vaste programma met z'n allen nog gaan zwemmen in een rivier met een klein watervalletje.
Op vrijdag ben ik met de trein naar Hue gegaan en dat was voor zo'n ongeduldige Nederlander ook weer een ervaring apart.
De trein zou vertrekken om 7 uur 's morgens en je moest er een half uur eerder zijn. Vroeg uit bed dus. Uiteindelijk vertrok de trein om 9 uur en waren we om 13.00 uur op de plaats van bestemming. Zo'n 100 km verder!
Nu is het dus weekend en ga ik Hue en omgeving verkennen.
Voor morgenochtend een fietstocht door de rijstvelden geboekt. We blijven Nederlanders toch?
Met groet, Alfons
-
02 Mei 2014 - 21:38
Ria Dinkla:
Hallo Alfons,
We genieten van jou reisverslagen. Heel bijzonder om te weten wat je zoal doet.
Daar hebben we echt bewondering voor.
Je bent ook met onthaasting bezig, dat klinkt goed.
Hartelijke groeten van Ernst en Ria
-
02 Mei 2014 - 22:34
Inge:
Hoi Alfons,
Blij dat ik nu ook je verhalen kan lezen. Uit de spam box dus.
Wat indrukwekkend allemaal dat je dit zo intens kan meemaken.
Wat zou je zoveel meer willen doen hè?
Alle kleine beetjes helpen en dat is mooi.
Ik kan alles zo goed voorstellen en zie het voor me waar je bent en wat je doet.
Fijn dat je dit kunt doen,liefs ,inge
-
03 Mei 2014 - 11:04
Ine Poppelaars:
Há die Alfons,
Dat was weer een weekje met veel uiteenlopende zaken, je vertelt het ook op een
manier dat we bijna het gevoel krijgen er "live" bij te zijn!
En ja, gelukkig kunnen we gebruik maken van alle moderne technieken zodat jij fijn even met Marian kon/kan facetimen en... wij al jouw verslagen kunnen lezen.
Je zit alweer over de helft van het vrijwilligerswerk daar, kun je nu ook zeggen welk deel jou
het meeste aanspreekt?
Is dat het lesgeven, met de kleintjes omgaan of juist met de ouderen iets doen? De kinderen en de
ouderen kennen nog geen Engels (denk ik) maar hoe gaat dan de conversatie, veelal met gebaren
of heb je al wat Vietnamese woorden eigen gemaakt? Misschien kunnen sommigen niet praten?
Heel veel succes en tot je volgende verslag! -
06 Mei 2014 - 15:20
Marliek Schmid:
Hoi Alfons,
Super leuk om even al je verslagen te lezen
(pas nr. 4 was bij de gewone mail gekomen , de rest bij spam)
Wat ben je in een andere wereld terecht gekomen hè,
hoewel ik het idee heb dat je je wel snel hebt aangepast.
Het menselijk contact is toch iets universeels en een lieve
glimlach is ook meteen een cadeautje.
Ik wens je de komende tijd nog heel veel fijne momenten
en binnenkort ook met Marian erbij.........wat heerlijk
om dit te mogen beleven!
Heel hartelijke groeten van Marliek.
-
09 Mei 2014 - 13:31
Gerrit Jan Peuscher:
Hoi Alfons,
Mooie verhalen om te lezen. Moet een goed gevoel geven. Succes nog de komende weken!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
