Werk en vrije tijd in Vietnam
Door: Alfons
Blijf op de hoogte en volg Alfons
09 Mei 2014 | Vietnam, Da Nang
Hallo allemaal,
Inmiddels is de vrijdagavond mijn vaste avond geworden voor het bijwerken van mijn blog. De overgang van werk naar weekend, het thema van deze keer.
De afgelopen week weer heel verschillende dingen gedaan. Naast het sociale werk (zoals 's morgens bij aankomst de gehandicapte kinderen in hun rolstoel plaatsen, te eten geven, voorzichtige fysio oefeningen doen, liedjes zingen, spelen met de kinderen, wandelen met de mentaal en fysiek minder begaafde kinderen, gymnastiekoefeningen met de ouderen, etc.) geef ik nu ook Engelse les aan de staf van AOV. Onder leiding van de staf worden in de werkplaats annex winkeltje geweven schilderijtjes gemaakt en worden in het winkeltje ook andere producten verkocht. Om dit verder te stimuleren is het van belang dat zij iets van de Engelse taal leren. Met name van belang is het opbouwen van een passende woordenschat en het duidelijk spreken van de Engelse taal.
Ook ben ik deze week 3 keer op de universiteit geweest. Meestal betreft dit het helpen bij presentaties, die de studenten voorbereiden, het beoordelen hiervan en het aangeven van verbeteringen. Vandaag hadden we echter ook een conversatie en interpretatie les van 2 uren, waarvan ik uiteindelijk wel 1,5 uur aan het woord was. De vragen bestaan nl. uit zinnen van max. 5 tot 10 woorden, maar het past natuurlijk niet om zo'n kort antwoord terug te geven. Bovendien is dit voor hen ook een prima gelegenheid om de taal van iemand anders te horen dan van een Vietnamees. En voor mij om iets over Nederland te vertellen.
Ik heb enkele foto's van de afgelopen week bijgevoegd.
Inmiddels heb ik 3 weekenden achter de rug in Vietnam. Het eerste weekend in Hoi An, de stad waar ze kleding, tassen en schoenen op maat maken. Het tweede weekend ben ik in Danang gebleven, waar ik Lady Buddha, de Marble Mountains en China Beach heb bezocht en het afgelopen weekend ben ik in Hue geweest, rond 1800 de hoofdstad van Vietnam, maar flink getroffen door de oorlogen met de Fransen en de Amerikanen.
Vietnam is eigenlijk pas vanaf de eind 80-er jaren van de vorige eeuw oorlogsvrij, na overheersingen door Chinezen, Fransen, Amerikanen en daarna heeft Cambodja het nog geprobeerd. De opbouw dateert dan ook pas vanaf de 90er jaren.
En over de oorlog wil men het hier liever niet hebben. De mensen praten liever over de toekomst en zien veel heil in de opbouw van het toerisme. Een beetje een planmatige aanpak ontbreekt echter. Hotels worden midden in het land gebouwd en enige aandacht voor de verdere infrastructuur ontbreekt. Maar ook dit heeft uiteraard weer zijn charme, net zoals de mensen zelf die heel vriendelijk zijn en natuurlijk, niet te vergeten, het heerlijke eten. Zo ben ik vorige week zaterdag gaan fietsen in Hue (doen klaarblijkelijk alleen nog de wat oudere Nederlanders) samen met een gids en moesten we regelmatig bij mensen binnen komen, of voor een hapje, of voor zelf gestookte rijstjenever of gewoon om even te komen kijken naar de foto's van vroeger. Echt fantastisch!
Dit weekend blijf ik in Danang, want volgende week is alweer het einde van het vrijwilligerswerk. Daarna nog 3 weken vakantie met Marian.
Ter afsluiting. Dankzij de fantastische bijdragen van mijn buren, familie en vrienden heb ik de projecten ook financieel kunnen ondersteunen. Een van de zaken, die met het geld gefinancierd wordt, is het bouwen van een overkapping voor de oudere mannen, zodat zij niet teveel buiten in de zon hoeven te zitten. Want ik kan het hier warm hebben, maar dat geldt ook voor de Vietnamezen zelf! Met de bouw is inmiddels begonnen en als het goed is vindt volgende week de officiële opening plaats. Meer nieuws hierover de volgende keer.
Aan jullie allen de hartelijke groeten van mij uit een warm, zij het niet altijd zonnig, Vietnam.
Inmiddels is de vrijdagavond mijn vaste avond geworden voor het bijwerken van mijn blog. De overgang van werk naar weekend, het thema van deze keer.
De afgelopen week weer heel verschillende dingen gedaan. Naast het sociale werk (zoals 's morgens bij aankomst de gehandicapte kinderen in hun rolstoel plaatsen, te eten geven, voorzichtige fysio oefeningen doen, liedjes zingen, spelen met de kinderen, wandelen met de mentaal en fysiek minder begaafde kinderen, gymnastiekoefeningen met de ouderen, etc.) geef ik nu ook Engelse les aan de staf van AOV. Onder leiding van de staf worden in de werkplaats annex winkeltje geweven schilderijtjes gemaakt en worden in het winkeltje ook andere producten verkocht. Om dit verder te stimuleren is het van belang dat zij iets van de Engelse taal leren. Met name van belang is het opbouwen van een passende woordenschat en het duidelijk spreken van de Engelse taal.
Ook ben ik deze week 3 keer op de universiteit geweest. Meestal betreft dit het helpen bij presentaties, die de studenten voorbereiden, het beoordelen hiervan en het aangeven van verbeteringen. Vandaag hadden we echter ook een conversatie en interpretatie les van 2 uren, waarvan ik uiteindelijk wel 1,5 uur aan het woord was. De vragen bestaan nl. uit zinnen van max. 5 tot 10 woorden, maar het past natuurlijk niet om zo'n kort antwoord terug te geven. Bovendien is dit voor hen ook een prima gelegenheid om de taal van iemand anders te horen dan van een Vietnamees. En voor mij om iets over Nederland te vertellen.
Ik heb enkele foto's van de afgelopen week bijgevoegd.
Inmiddels heb ik 3 weekenden achter de rug in Vietnam. Het eerste weekend in Hoi An, de stad waar ze kleding, tassen en schoenen op maat maken. Het tweede weekend ben ik in Danang gebleven, waar ik Lady Buddha, de Marble Mountains en China Beach heb bezocht en het afgelopen weekend ben ik in Hue geweest, rond 1800 de hoofdstad van Vietnam, maar flink getroffen door de oorlogen met de Fransen en de Amerikanen.
Vietnam is eigenlijk pas vanaf de eind 80-er jaren van de vorige eeuw oorlogsvrij, na overheersingen door Chinezen, Fransen, Amerikanen en daarna heeft Cambodja het nog geprobeerd. De opbouw dateert dan ook pas vanaf de 90er jaren.
En over de oorlog wil men het hier liever niet hebben. De mensen praten liever over de toekomst en zien veel heil in de opbouw van het toerisme. Een beetje een planmatige aanpak ontbreekt echter. Hotels worden midden in het land gebouwd en enige aandacht voor de verdere infrastructuur ontbreekt. Maar ook dit heeft uiteraard weer zijn charme, net zoals de mensen zelf die heel vriendelijk zijn en natuurlijk, niet te vergeten, het heerlijke eten. Zo ben ik vorige week zaterdag gaan fietsen in Hue (doen klaarblijkelijk alleen nog de wat oudere Nederlanders) samen met een gids en moesten we regelmatig bij mensen binnen komen, of voor een hapje, of voor zelf gestookte rijstjenever of gewoon om even te komen kijken naar de foto's van vroeger. Echt fantastisch!
Dit weekend blijf ik in Danang, want volgende week is alweer het einde van het vrijwilligerswerk. Daarna nog 3 weken vakantie met Marian.
Ter afsluiting. Dankzij de fantastische bijdragen van mijn buren, familie en vrienden heb ik de projecten ook financieel kunnen ondersteunen. Een van de zaken, die met het geld gefinancierd wordt, is het bouwen van een overkapping voor de oudere mannen, zodat zij niet teveel buiten in de zon hoeven te zitten. Want ik kan het hier warm hebben, maar dat geldt ook voor de Vietnamezen zelf! Met de bouw is inmiddels begonnen en als het goed is vindt volgende week de officiële opening plaats. Meer nieuws hierover de volgende keer.
Aan jullie allen de hartelijke groeten van mij uit een warm, zij het niet altijd zonnig, Vietnam.
-
10 Mei 2014 - 00:26
Marlies:
Hoi Alfons, erg leuk om je een beetje te kunnen volgen. Je bent veruit het grootst in alle gezelschappen niet? Ik geef maar een korte reactie, maar wil je in ieder geval een goed vervolg en afsluiting van je vrijwilligerswerk toe wensen. Voor daarna een heel fijne vakantie samen met Marian! -
10 Mei 2014 - 12:43
Marjan Kamphuis:
Ha Alfons,
Je lijkt je draai daar gevonden te hebben en zo te lezen zit je vol ideeën om een en ander aan te pakken daar. Leuk dat je ook op stap gaat in de omgeving om je blik te verbreden in een hele andere samenleving. Klinkt allemaal goed, alsof je het naar je zin hebt en geniet van het leveren van je bijdrage.
Nog een week en dan komt Marian alweer en sluit je het daar af. Vliegt de tijd voor jouw gevoel ook zo? Een mooie week toegewenst voor jou en de mensen die jij ondersteunt. En voor na komende week een hele mooie vakantie samen gewenst.
Hartelijke groet,
Jannes en Marjan -
10 Mei 2014 - 13:02
Leo En Marian:
Hee Alfons,
Wat ben je goed bezig daar zeg!! Het lijkt me wel heel boeiend om op deze manier een land te beleven. Toch heel anders dan alleen als toerist. Wat grappig om jou daar met die kindjes bezig te zien. Volgens mij word jij een hele leuke opa!!
Geniet ervan en vlg week heerlijk met Marian rondtrekken. Heerlijk!,
Groet, Leo en marian -
10 Mei 2014 - 18:14
Frans:
Beste Alfons, hier een reactie van je vroegere, nog altijd jeugdige buurman, uit de Bakkerstraat; van nummer 4. Wat is het mooi om jou zo helemaal in topvorm op de foto's uit Vietnam te zien. Wat hebben we vroeger in de Bakkerstraat veel linkse praatjes gehad. Op je zestigste laat je ons alsnog een poepie ruiken door niet alleen te praten, maar ook door gewoon iets te doen. Non la (Vienamese strohoed) af; met een diepe buiging.
Je hebt je al heel goed aangepast, lijkt me. Trek je rond zeven uur in de avond ook al je pyjama aan om dan hiermee trots naar buiten te gaan? Moet je toch eens doen!
Groeten Frans -
11 Mei 2014 - 10:52
Gerda:
Hallo Alfons,
Het is elke keer weer opnieuw genieten van je ervaringen in het voor jou tot nu toe onbekende land Vietnam. Ter ondersteuning, om het voor ons beeldend te maken, stuur je ook nog mooie foto's van je bezigheden daar. Fijn dat je de mensen daar een opstapje kunt geven, al is het maar klein, naar een ietsje meer "luxe' in hun dagelijks leven.
Wij wensen je nog een fijne tijd toe, geniet daarna samen met Marian van het mooie land en de mensen daar.
Groetjes van Harry en Gerda -
11 Mei 2014 - 19:06
Paula:
3 weekeinden en zo divers. niet bij de pakken neerzitten is veelal het devies lees ik.
Verrassend dat de leergierigheid het wint van het onbekende.
Nuttig is wat ik in het kort kan opmerken, niets elchts voor hen die ondrwezen worden, maar wij die het ier op een afstandje kunnen lezen. -
12 Mei 2014 - 00:19
Inge:
Geweldig Alfons ,
Fijn dat je echt iets hebt betekend daar.
En dat die overkapping komt.
Heb je mijn route in hue ook gereden?
Samen straks met marian veel genieten en ondernemen dat wordt zeker fantastisch.
Leuk dat wij er ook zijn geweest , ik kan me alles voorstellen.
Liefs, inge -
13 Mei 2014 - 22:07
Miranda:
Heey! Wat leuk dat je je reis zo deelt met ons. Het is echt leuk om te zien wat jij allemaal meemaakt. Ik had een heel ander beeld van Vietnam. Ik vind die tempels wel een beetje op Thailand/Balie lijken! Geniet er nog van. En dadelijk met Marian ook nog heel veel plezier daar. Groetjes Frank en Miranda -
14 Mei 2014 - 08:28
Casper Stam:
Beste Alfons, Blijft leuk en inspirerend om die verslagen van jou te lezen. Fijne tijd nog in Vietnam gewenst en ook een hele fijne vakantie toegewenst met Marian.
Casper -
14 Mei 2014 - 18:23
Anne En Gerrit:
Beste Alfons,
Hartelijk dank voor jouw lange bericht. Fijn, dat je zo'n goede bestemming voor jouw verjaardag cadeau hebt gevonden. Morgen komt Marian bij ons asperges eten. Wij wensen jullie samen een hele fijne vakantie daar en hopen elkaar in goede gezondheid met de Pinksteren weer te zien. Met hartelijke groet, Anne en Gerrit -
15 Mei 2014 - 21:42
Ine Poppelaars:
Há die Alfons,
Wat fijn dat het geld van je 60e verjaardag zo'n goede bestemming krijgt en dat er al zo snel begonnen wordt met de overkapping! Bedankt voor al je verslagen, misschien krijgen we er morgen nog 1 ter afsluiting maar we wilden je nu alvast een hele fijne vakantie toewensen samen met Marian, geniet ervan! Tot ziens in juni en de groetjes van Ton en Ine.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
